زندگی روی خط تعادل

خانمها در بعضی روزهای ماه به خاطر تغییرات هورمونی حساس‌تر و زودرنج تر هستند. اگر عادتهای نادرست مثل پرخاشگری، عصبانیت و پرتوقع بودن هم جز خصوصیاتشون باشه دیگه این روزهای حساس براشون سخت‌تر می‌گذرد. اما با یک برنامه ریزی درست می‌شه حتی همین روزها رو هم به خوبی و با آرامش کامل سپری کرد.

تجربه من:

1- مواظب جسمم هستم.

سعی می‌کنم بیشتر به خودم توجه کنم. به ظاهرم توجه کنم، لباس مرتب و آراسته بپوشم. موهام مرتب باشه و مراقب پوست و موهام باشم. برای خودم موقع عصر چای درست کنم و در یک فنجان زیبا بنوشمش.  غذایی که دوست دارم بپزم و به نوعی خودم ناز خودم را بکشم! سعی کنم حتما از غذهای آهن دار بخورم و میوه و سبزی‌جات را هم بیشتر از روزهای دیگر مصرف کنم.

 جسمم را خسته نمی‌کنم.

کارهای اضافی را به وقت دیگری موکول می‌کنم اگر ممکن باشد مهمان دعوت نمی‌کنم و حتی از چند روز قبل سعی می‌کنم بعضی کارها را پیشاپیش انجام بدهم تا در اون دوره خاص سرم خلوت باشه و فقط حواسم را به خودم و کنترل رفتارم معطوف کنم. حتما استراحت می‌کنم حتی اگر برای خواب بین روز وقت ندارم حتما بیست دقیقه دراز می‌کشم.

2- مواظب روح و روانم هستم.

مواظب ذهنم هستم. از آنجا که این دوره کوتاه زنانه همراه با زودرنجی و عصبانیت غیر عادی است سع می‌کنم به محض اینکه فکر ناراحت کننده‌ای به ذهنم رسید یا خاطرات قدیمی به ذهنم اومد همه را از ذهنم بیرون کنم. چطوری؟

تکنیک اول با استفاده از جمله تاکیدی نه! یعنی تا فکر ناراحت‌کننده‌ای به ذهنم میاد تکرار می‌کنم نه! مرحله بعد مشغول کردن ذهن به فکر بهتری است مثل ورق زدن مجلات آشپزی نگاه کردن تلویزیون و خلاصه پرت کردن حواس.

تکنیک دوم صبح که از خواب بیدار می‌شم تصور می‌کنم یک چسب خیلی بزرگ به دهانم زدم  و این چسب را فقط برای حرفهای ضروری و کلمات آرام و محبت آمیز برمی‌دارم. در واقع این یک تکنیک برای کنترل گفتار است. حرفهای عصبانی، غرغر، نق زدن، سرزش کردن و ایراد گرفتن . وقتی به ذهن اخطار داده باشیم قراره که دهان بسته بمونه پس ذهن هم آرامه و دنبال حرفها و جمله ‌های ناراحت کننده نمی‌گرده .

تکنیک سوم رفتارم را آرام می‌کنم. سرعت کارها را کم می‌کنم. وقتی ذهن را روی کاری متمرکز می‌کنیم و سعی می‌کنیم فقط همان کار را انجام بدهیم ذهن فرصت پرورش افکار منفی و یادآوری رنجشها را نخواهد داشت.